ارتقای ظرفیت گردشگری جمهوری اسلامی ایران: تحلیلی بر ابزارهای خط مشی گذاری ملی گردشگری

هدف از این پژوهش شناسایی ابزارهای خط مشی گذاری برای اجرای خط مشی ملی گردشگری در ایران است. این پژوهش با درک نقش و اهمیت گردشگری در تولید ناخالص ملی در پی یافتن پاسخ مناسب به این سوال است که با چه ابزارهایی می توان خط مشی گردشگری را اجرا کرد. به این منظور برای یافتن این پاسخ از رویکرد پژوهشی ترکیبی با رویکرد اکتشافی در گردآوری داده ها به منظور دست یابی به ابزارهای خط مشی گردشگری استفاده شده است. با توجه به مولفه های شناسایی شده دراین پژوهش می توان نتیجه گرفت شناسایی ابزارهای خط مشی گردشگری به منزله راه کاری است که دولت ها به بهره گیری از آن می توانند موجب رشد و توسعه گردشگری بشوند. در نهایت یافته های پژوهش حاکی از آن است که ابزارهای خط مشی گردشگری با توجه به نقش هایی که دولت ها در گردشگری ایفا می کنند به سه دسته ابزارهای تنظیمی، شناختی و هنجاری تقسیم می شوند و دولت با استفاده از این ابزارها می تواند موجب پایداری گردشگری شود. در بخش کمی، سنجه طراحی شده توسط پژوهشگران برای تایید یا رد فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفت که از روایی محتوایی لازم و ضریب قابل اعتماد آلفای کرونباخ برخوردار است.